δισταγμοί

H Aγάπη σου όνειρο λευκό, Γυναίκα εξωτική
κι εγώ να μένω σαν μακριά απ' το θέλγητρό της
κι ενώ σου καίω θυμίαμα και σου ζητώ ηδονή
με την κλωστίτσα του ναζιού κεντώ τον πρόλογό της.

Κι αν αναπλάθω τ' όνειρο και πλέω στους ουρανούς
στέκω στην πύλη της Χαράς, μα για να μπω δειλιάζω:
κάθε Γυναίκα η Ζωή κι η Σάρκα όλος ο Νους
μα ο θλιβερός κι ο απόκοσμος περνώ και δεν αράζω!

Ρώμος Φιλύρας (1888-1942)