[όσοι κοιμούνται...]

Όσοι κοιμούνται βαριά
Κάθε βράδυ κάνουν πρόβα το θάνατο.
Δεν τους διακόπτουν όνειρα
Ούτε το αιώνιο άγχος του ξυπνήματος
Γιατί έχουν κάτι τάχα να προλάβουν.

Ντέμης Κωνσταντινίδης (1976- )

λειτουργία

Μνήμη Λάμπρου Οικονομίδη

Κυριακή.
Λειτουργήθηκα στο μικρό μας κήπο.
Η αγγέλισσα η Άνοιξη
όρθρου βαθέως είχε τελέσει
τα Θυρανοίξια και περίμενε.
Ένας κότσυφας από τον Άμβωνα
της ροδιάς είπε τον Απόστολο
εις ώτα ακουόντων.
Τα σπουργιτάκια εν χορώ έψαλλαν
τα Αλληλούια.
Οι πεταλούδες ανασπάζονταν ευλαβικά
τα εικονίσματα των λουλουδιών.
Τ' αγιόκλημα λιβάνιζε.
Κι η ροδοδάφνη σου
με το ροζ κυριακάτικο φόρεμα
κάτω από τον Παντοκράτορα
άναψε τον Πολυέλαιο της μνήμης.
Ιερουργούσες αθέατος στ' Άδυτα.
Μου απαγορεύεται η είσοδος.

Χρυσάνθη Ζιτσαία (1902-1995)