Εις υγείαν των Ερώτων
το ποτήρι μας το πρώτον
ας το σφίξομε γεμάτο
όλο, φίλοι, ως τον πάτο.
Ψάλτ’ ο Έρωτας να ζήσει
μες στα στήθη μας ν’ αυξήσει
φλόγες άσβηστες ν’ αστράψει
τὲς ωραίες μας ν’ ανάψει.
Κι αναμμένες να τες στείλει
στα υγρά μας τούτα χείλη
να φιλούν φιλιά κρασάτα
ευωδέστατα, δροσάτα.
Και ρουφώντας, να νομίζουν
πως τες φλόγες τες δροσίζουν·
και να πίνουν, και να πίνουν
και ποτέ τους να μη σβήνουν!
Αθανάσιος Χριστόπουλος (1772-1847)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου