Τα σήμαντρα γλείφουνε στους κύκλους του χαλαζία
δωματιάκια με φως.
Άναψε το αστέρι του ύπνου του.
Κρέμεται πάνω απ' την υδρόγειο σφαίρα.
Καίει τα νησιά που βουλιάζουν σαν όστρακα
στον άφωτο βυθό με τα πολύχρωμα ερυθροφύκη.
Το θέρος λαμπαδιάζει το σκούφο του.
Ένα χάλκινο μανιτάρι κρέμεται από το θύσανο
των τριχών στις μασχάλες του και διώχνει τα κυνηγόψαρα
που χιμούνε στα παγωμένα του μέλη.
Οι δείχτες του ρολογιού, η δολοφονία των αρχηγών,
η αυτοκτονία των ηρώων, οι ακτές του μαύρου είναι κοντά.
Μένετε άγρυπνοι· ξημερώνει ο ύπνος του και ο θάνατός του.
Μανόλης Ξεξάκης (1948- )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου